Klif

Joel Ainsley · 2016-09-01 22:57:37

Po rozmowie z babcią Elie, idę w stronę klifu. I faktycznie. Jest tam. Siedzi sama. Podobno za wiele czasu z ludźmi nie spędza.
Siadam obok niej, bliżej brzegu i przewieszam nogi przez krawędź.

Penelope Parks · 2016-09-01 22:59:04

Milczę wpatrzona w wodę. Nawet nie odwracam głowy, doskonale wiem, że to Joel.

Joel Ainsley · 2016-09-01 23:01:02

Nadal nic nie mówię. Nie wiem, co niby mógłbym powiedzieć. Nie gadaliśmy od... przestałem liczyć. W sumie nie wiem, po co jeszcze się trudzę i jej szukam.
Dobrze wiesz, czemu.
Nie wiem.

Penelope Parks · 2016-09-01 23:04:46

Obejmuję kolana ramionami. Nie wiem jak długo siedzimy w tej grobowej ciszy ale kiedy zaczynają mi drętwieć stopy zaczynam się wiercić i zerkam na Joela. Powstrzymuję słone łzy, które chcą się wydostać z pod moich powiek. Nabieram drżącego oddechu.
- Przepraszam - wyrzucam z siebie załamującym się głosem i wracam spojrzeniem w stronę morza, kiwając się powoli do przodu i do tyłu.

Joel Ainsley · 2016-09-01 23:09:30

- Obcych ludzi nie musisz przepraszać, Penelope - mówię z goryczą w głosie.
Krzywię się. Może i nie powinienem. Ale to wszystko jest takie... popaprane, od kiedy umarł Leo. I nie mam już po prostu siły.

Penelope Parks · 2016-09-01 23:14:29

Gwałtownie przekręcam głowę w jego stronę.
- Obcych? - pytam cicho i marszczę lekko brwi. - Joel o czym ty mówisz? - dopytuje nieco wystraszona.

Joel Ainsley · 2016-09-01 23:20:30

Wzruszam ramionami.
- Mam wrażenie, że jestem dla ciebie kimś obcym - mówię. Powstrzymuję drżenie głosu. - Ty po prostu... Serio takim problemem było napisać jednego smsa? Chociażby kazać mi się odwalić i przestać dzwonić? - Wyrzucam kamień przed siebie, który ląduje z pluskiem w wodzie. - Jesteś jedyną osobą, na której mi zależy, a tak naprawdę wychodzi na to, że nie potrzebujesz mojego wsparcia. Naprawdę chciałem być przy tobie, gdy to wszystko przeżywałaś.

Penelope Parks · 2016-09-01 23:31:26

Jedna łza spływa po moim policzku. Szybko ją wycieram.
- Nie mogłam - dukam drżącym głosem. - Chciałam tak bardzo ale nie mogłam... -Zaciskam usta i kręcę głową. - Próbowałam tyle razy... Pisałam wiadomości ale potem je kasowałam... Już prawie dzwoniłam... - wyrzucam z siebie. - Cały czas mam to przed oczami - mówię błądząc nieobecnym wzrokiem po wodzie... Ale ona zmienia się w pokój... Pokój Leo. - Ciągle tam jestem, to zawsze wraca - mamroczę, zaciskając powieki i chowając twarz w dłoniach. Pokój jednak nie znika... A ja głupia znów do niego wchodzę. - Nie chce już tam być. A to wraca jak z kimś rozmawiam. Nie mam siły, Joel... Boje się - mówię szybko i dosyć niewyraźnie, nie wiem ile zrozumiał z mich słów ale jak tylko kończę pokój znika i wraca czerń. Spokojna, bezpieczna czerń.

Joel Ainsley · 2016-09-01 23:43:49

- Chodź tu. - Kiwam na nią ręką.
Ona jednak nie rusza się z miejsca. Wzdycham cicho i przesuwam się w jej stronę, obejmując ją.
- Nie zniknie przez dłuższy czas. Ale po pewnym czasie... będziesz potrafiła z tym żyć. - Opieram brodę o jej głowę. - Nie będzie łatwo. I będzie bolało. Ale... wiesz, ja tu zawsze będę, jakbyś mnie potrzebowała.
Ezra i Leo. Kto jeszcze zniknie w jednej chwili?

Penelope Parks · 2016-09-01 23:52:51

Drżę kiedy mnie obejmuje. Dawno nikomu na to nie pozwoliłam. Moje serce przyspiesza, a ciało się spina. Mam ochotę uciec, jednak tego nie robię. Tęskniłam za nim. Dopiero teraz to sobie uświadomiłam. Strasznie tęskniłam za Joelem.
Wtulam się w niego i zaciskam pięści na jego koszulce. A pojedyncze łzy płyną mi po policzkach.
- Nie chce... Mam dość. Nie mam już siły - mamroczę, drżącym głosem.

Joel Ainsley · 2016-09-02 00:01:54

- Ja też - mruczę, całując ją w czubek głowy, po czym kładę czoło na jej włosach i więcej nic nie mówię, czekając, aż choć trochę się uspokoi.

Penelope Parks · 2016-09-02 00:06:52

Kręce głową z zamkniętymi oczami ale nic nie mówię. Joel też się nie odzywa, a ja już nie mogę znieść tej ciszy.
- Nie chce już milczeć - próbuje mówić twardo. - Nie chce już ciszy, smutku... - Znów kręcę głową. - Chce zapomnieć i ruszyć naprzód - przez chwilę milczę po czym z trudem otwieram sklejone oczy.

Joel Ainsley · 2016-09-02 00:17:39

Odsuwam się od niej i siadam obok po turecku. Wiatr uderza mi w twarz.
- W takim razie nie musimy milczeć. Możemy pogadać. O czymkolwiek chcesz.
Mimo, że wydaje mi się to trudniejsze, niż wcześniej.

Penelope Parks · 2016-09-02 00:22:49

Żałuję, że się odsuwa ale nic na ten temat nie mówię. Odgarniam włosy z twarzy.
- Chce wiedzieć co u ciebie - mówię prosząco. - Jak się czujesz...
Przyglądam się Joelowi z taką ciekawością jak bym go pierwszy raz na oczy widziała.

Joel Ainsley · 2016-09-02 00:30:21

Przeczesuję włosy palcami.
- Ale tak szczerze? - Patrzę na nią, a ona wlepia spojrzenie we mnie. - Nie najlepiej. Ojciec... No powiedzmy, że kilkugodzinne oglądanie zamrażalni od środka przerobiłem już sporo razy. I chyba przerobię po raz kolejny, bo powiedziałem parę słów za dużo twórcy serum. - Bawię się rzemykową bransoletką. - W sumie to jedyne co robię, to przesiadywanie na tych cholernych spotkaniach z współpracownikami ojca i omijanie zakochanej we mnie Boucher. Dosłownie do szaleństwa. - Krzywię się nieznacznie. - Matko, nie myślałem, że można mieć aż taką obsesję.

Penelope Parks · 2016-09-02 15:22:29

Kąciki ust mi drgają.
- Jest samotna i coś musi ze sobą zrobić - mówię. Przechylam głowę, zastanawiając się chwilę. - Stwórca serum? Co mu powiedziałeś?

Joel Ainsley · 2016-09-02 17:00:42

Wzruszam ramionami.
- W sumie to... niewiele. Pewne fakty o naszej rodzinie, o których miałem nie rozpowiadać. - Waham się przez dłuższą chwilę. - I myślę, że mógł od razu zauważyć moją niechęć do ojca.

Penelope Parks · 2016-09-02 23:29:39

Jedynie kiwam głową. Przez dłuższy czas milczę. Przesuwam się o kilka centymetrów w stronę Joela. Chce być blisko niego... Chciała bym mu wytłumaczyć dlaczego się nie odzywałam... Chciałabym aby nasza przyjaźń była z powrotem taka sama. Ja ją zniszczyłam i ja muszę odbudować. Biorę głęboki oddech.
- Joel... - mówię cicho nie podnosząc na niego wzroku. - Nie mogłam z nikim rozmawiać bo uważałam, że to moja wina... - zaczynam tłumaczyć. - Że jego już nie ma przeze mnie. - Kręce głową. - Że jak tylko ktoś mnie zobaczy... Usłyszy... - nieco załamuje mi się głos ale po chwili go opanowuję. - Będzie mnie obwiniał - mówię twardo. Podnoszę wzrok i próbuję się uśmiechnąć. - Bałam się, że stracę wszystkich, a odcięcie się było najbardziej racjonalnym rozwiązaniem w tamtym momencie. Wydawało mi się, że robię dobrze... Że tak najmniej będziemy cierpieć. Wszyscy.

Joel Ainsley · 2016-09-02 23:35:06

Przyglądam się jej.
- Bałaś się, że ktoś będzie cię obwiniał. Ale... żeby ja? - Kręcę głową. - Tego nie rozumiem. Choć... Przecież nie myślałaś do końca... - waham się - ...racjonalnie. - Wzruszam ramionami. - To boli, że wrzuciłaś mnie do wora z całą resztą ludzi. Ale tak bywa. Szczególnie w takich sytuacjach.

Penelope Parks · 2016-09-02 23:39:47

Czuję jak płoną mi policzki ze wstydu. Zniszczyłam przyjaźń i nawet jak bym bardzo się starała... Nie odbuduje jej identycznej. Już zawsze będzie inaczej.
Moje oczy wypełniają się łzami, przez co wszystko jest rozmazane kiedy zaczynam się podnosić z ziemi.
- Przepraszam cię, Joel. Na prawdę - mówię cicho, kiedy staje na równych nogach.
Mam ochotę uciec... Chce uciec. Moje nogi aż rwą się do biegu. Ale ja stoję twardo, choć i tak wiem, że długo to nie potrwa.

Joel Ainsley · 2016-09-02 23:45:07

Również podnoszę się z miejsca. Jakiś czas przyglądam się jej twarzy, po czym poddaję się.
- Nie masz za co mnie przepraszać. To normalne, jak się czujesz - mówię cicho. - Choć nie powinnaś się czuć winna za jego decyzje.

Penelope Parks · 2016-09-02 23:53:59

Wzdycham i pochylam głowę uśmiechając się krzywo pod nosem.
- Ale moje decyzje wpływały na jego decyzje... To był mój młodszy brat, a ja powinnam się o niego troszczyć. Tak pewnie by chcieli rodzice. - Przyglądam się swoim butom i obejmuje się ramionami. - A przepraszanie? Och, Joel... Jestem wściekła na siebie. - Podnoszę wzrok. - Mam ochotę krzyczeć na siebie za wszystkie decyzje z minionych tygodni. Chce ruszyć dalej ale kiedy mam patrzeć w przyszłość to coś mnie zatrzymuje i znów wracam. Utknęłam w błędnym kole i nie potrafię się wyplątać z tego. - Odgarniam z twarzy włosy, które chwilę potem znów rozwiewa wiatr. Drżą mi dłonie. - Wszystko przepadło - kończę szeptem.

Joel Ainsley · 2016-09-03 00:16:30

Kręcę głową.
- Jakie twoje decyzje? To, że nie chciałaś, żeby działa mu się krzywda? To, że nie pozwalałaś mu się wplątywać w niebezpieczne sytuacje? - Podchodzę bliżej. - Gdyby nie to, pewnie ktoś inny by go zabił. Wiem, że tak naprawdę o tym wiesz.

Penelope Parks · 2016-09-03 00:28:13

Kilka łez szybko spływa po moich policzkach. Nie wycieram ich. Przestępuję nerwowo z nogi na nogę.
- Wiem - mówię bezgłośnie, nie chcąc przyznawać się do tego na głos. - I tak już nic nie zmienię... - Parę kolejnych łez ucieka spod moich powiek. Tym razem wycieram jeden policzek rękawem bluzy. Biorę głęboki oddech. - Po śmierci rodziców było inaczej - wyznaję. - Czułam się zupełnie inaczej, a teraz mam wrażenie, że coś mnie ciągle przygniata. - Robię chwilową pauzę. - Muszę zacząć od nowa - przyznaję z niechęcią.

Joel Ainsley · 2016-09-03 00:46:15

Kącik ust mi drga, ale zachowuję powagę. Może w końcu zrozumie, że to nie jej wina. Może jej się to teraz uda?
- Dobra. To od czego zaczynamy? - Pytam.

Ogłoszenie

#101 2016-09-01 22:57:37

Odp: Klif

#102 2016-09-01 22:59:04

Odp: Klif

#103 2016-09-01 23:01:02

Odp: Klif

#104 2016-09-01 23:04:46

Odp: Klif

#105 2016-09-01 23:09:30

Odp: Klif

#106 2016-09-01 23:14:29

Odp: Klif

#107 2016-09-01 23:20:30

Odp: Klif

#108 2016-09-01 23:31:26

Odp: Klif

#109 2016-09-01 23:43:49

Odp: Klif

#110 2016-09-01 23:52:51

Odp: Klif

#111 2016-09-02 00:01:54

Odp: Klif

#112 2016-09-02 00:06:52

Odp: Klif

#113 2016-09-02 00:17:39

Odp: Klif

#114 2016-09-02 00:22:49

Odp: Klif

#115 2016-09-02 00:30:21

Odp: Klif

#116 2016-09-02 15:22:29

Odp: Klif

#117 2016-09-02 17:00:42

Odp: Klif

#118 2016-09-02 23:29:39

Odp: Klif

#119 2016-09-02 23:35:06

Odp: Klif

#120 2016-09-02 23:39:47

Odp: Klif

#121 2016-09-02 23:45:07

Odp: Klif

#122 2016-09-02 23:53:59

Odp: Klif

#123 2016-09-03 00:16:30

Odp: Klif

#124 2016-09-03 00:28:13

Odp: Klif

#125 2016-09-03 00:46:15

Odp: Klif

Stopka