Wanda Ruth

Kaspar Varn · 2017-02-14 23:58:18

- Możliwe. Choć... Nie oszukujmy się. Na początku również nie obyło się bez podobnych sytuacji. - wzruszam ramionami.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-15 00:09:43

Kiwnęłam głową.
- To bardziej skomplikowane. Może nie myślimy nad tym - wzdycham ciężko, czując coraz to bardziej narastające zmęczenie. - Ale mimo tych kłótni... Nie lubię jak cie nie ma. Martwię się wtedy.

Kaspar Varn · 2017-02-15 00:14:35

Spoglądam na dziewczynę z ukosa.
- Też wyczuwam wtedy... dziwny niepokój. Gdy cię nie widzę przez dłuższy czas. - dodaję.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-15 00:18:10

Czuję dziwny ucisk w żołądku. Cholera, czy to... panika? O mój Boże.
- Wybacz Kaspar ale jestem zmęczona i głowa mnie zaczyna boleć, a jutro idę na cały dzień do pracy i... - Wywracam oczami jak bym wcale nie myślała tylko o tym że jutro mogę iść do pracy. Taka ignorancja - nawet powierzchowna - pozwoli Kasparowi być spokojnym.

Kaspar Varn · 2017-02-15 00:23:33

Unoszę brew do góry, bacznie obserwując dziewczynę.
- Jak wolisz. - wzruszam ramionami, wstając z kanapy i sięgając po kurtkę.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-15 00:31:29

Wstaje razem z nim. Przebieram nerwowo palcami u dłoni, które po chwili chowam w rękawy swetra.
- Wpadnij jak będziesz mógł. Przez najbliższe kilka dni chodzę do pracy na dzień - informuje.

Kaspar Varn · 2017-02-15 00:36:29

Otwieram szerzej oczy. Czym się tak zdenerwowała?
- Czy to sugestia na przyjście w nocy? - parskam, zakładając kurtkę.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-15 00:41:21

- Jasne - Wywracam oczami, udając obojętność. Jednak wypieki na twarzy mogą mnie zdradzać co nie co. Ugh. - Ja po prostu... - Wzdycham. - Nieważne. Nie ma mnie w dzień w domu. Do szpitala nie przyłaź. Nie chce się tam widzieć - mówię ostro, głupie wypieki nie znikają. Cholera.

Kaspar Varn · 2017-02-15 00:45:00

- Co cię ugryzło, huh? - pytam zdezorientowany na dziewczynę.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-15 00:48:57

Wzruszyłam ramionami.
- Nic. Jestem zmęczona, to tyle - odparłam.

Kaspar Varn · 2017-02-15 01:03:51

Spoglądam na nią ostatni raz i odwracam się.
- To... cześć. - wzdycham i wychodzę. Nie mam zielonego pojęcia, co jej odbiło.

Kaspar Varn · 2017-02-19 22:08:38

Staje zdesperowany pod drzwiami Wandy.
Czuję, że muszę to zrobić.
Minął tydzień od kąd się ostatni raz widzieliśmy.
Nasza relacja polegająca na -rozmowa-kłótnia jest chora. Trzeba o tym porozmawiać.
Wzdychając pukam do drzwi.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-19 22:14:10

Idąc do drzwi splątuje włosy w luźny kok. Naciskam na klamkę i uczyłam drzwi.
- Miałeś nie wracać. A może już się zemściłeś i teraz masz wyrzuty sumienia? - pytam, wywracając oczami.

Kaspar Varn · 2017-02-19 22:19:14

Przez dłuższą chwilę się nie odzywam i po prostu patrzę w milczeniu na dziewczynę.
Ta jej upartość i wyszczekany język...
- Cholera. - mruczę, przyciskając w jednej chwili Wandę do ściany i głęboko całując.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-19 22:30:01

W pierwszym odruchu kładę dłonie na jego ramionach i chcę go odepchnąć. Kiedy do mnie dociera co się właśnie dzieje, miękką mi kolana.
- Kaspar - mrucze odchylając głowę w bok i zaciskam powieki. Przygryzam wargę. - Nie... - mowę bez przekonania, bo tak na prawdę, chce aby zrobił to jeszcze raz.

Kaspar Varn · 2017-02-19 22:44:43

Nie mam pojęcia co mną kieruję.
Desperacja, smutek, chęć poprawy?
Wiem jedynie, że nie chcę przestawac.
Nie wiem dlaczego tak długo czekałem, by ją pocałować. Powinienem to zrobić już dawno!
Jednak, gdy słyszę Wandę... mimo wszystko odsuwam się.
Oddech mam przyspieszony i unoszę na nią oczy.
- Ja... Um... przepraszam. - mówię, otwierając szerzej oczy co chwilę.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-19 22:55:12

Mrugam, przyglądając się mężczyźnie. Zjeżdżam dłońmi z jego ramion na jego pierś. Opuszczam spojrzenie, policzki mi czerwienieją. Na początki chce powiedzieć, że się trzęsie ale po chwili uświadamiam sobie, że to nie on tylko ja.
- Nie rozumiem - matrycę, marszcząc brwi. Opuszczam dłonie i lekko zaciskam pięści. Podnoszenie na niego wzrok. - Co się zmieniło, Kaspar? - Serce bije mi strasznie szybko.

Kaspar Varn · 2017-02-19 22:59:49

Rozglądam się na boki w poszukiwaniu jakiegoś... punktu zaczepnego.
- Zrozumiałem coś. - wyjaśniam nadal ciężko oddychając. Spoglądam dziewczynie prosto w oczy i znów czuję tą niewyjaśnioną chęć pocalowania dziewczyny.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-19 23:03:50

Widzę jak mu oczy błyszczą. Opieram się cały czas plecami o ścianę. Gdyby nie ona, pewnie bym się przewróciła. Nogi mam jak z waty.
- Chyba przez ten tydzień dużo myślałeś - mówię złośliwie.

Kaspar Varn · 2017-02-19 23:07:22

- Mówię poważnie. - oznajmiam, kładąc ręce po obu stronach głowy Wandy.
Widzę, że ma ochotę uciec. Uniknąć tematu.
Ale nie teraz. Nie pozwolę. Zostanie tutaj i mi nie ucieknie. Nie tym razem.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-19 23:21:22

Zerkam na boki, na jego dłonie. Podnosze wzrok w stronę sufitu. Byle by nie patrzeć na niego.
- To przestań - mówię cicho, wręcz szepczę. - Chcesz wszystko skąplikować. Ti jest niepotrzebne, i tak wszystko jest trudne... - Czuje ucisk w żołądku.

Kaspar Varn · 2017-02-19 23:25:32

Kręcę przecząco głową.
- Teraz to ty wszystko komplikujesz. - mówię nad wyraz spokojnie. - I dobrze o tym wiesz.

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-19 23:34:05

- Nie... Ja...
Om na cholerną rację i nie mogę zaprzeczyć, ale nie chcę potwierdzać. Boże, niech on się odsunie.
Znów próbuje uciec ale Kaspar mnie lekko przytrzymuje. Wzdycham.
- Nagle sobie wymyśliłeś, że coś do mnie czujesz? - spytałam, bez pewności jaką zazwyczaj można było usłyszeć w moim głosie. - Zabierz te ręce... - poprosiłam szeptem. Nie mogłam się skupić.

Kaspar Varn · 2017-02-19 23:41:58

Oblizuję usta, spuszczając głowę w dół. /Czy tylko u mnie w wyobraźni tak seksownie to wygląda? /zboczona minka, którą forum usunęlo//
- Nagle? - pytam, głucho się śmiejąc.

Ostatnio edytowany przez Kaspar Varn (2017-02-19 23:44:38)

Wanda Ruth Holmes · 2017-02-20 00:09:22

/Aww, nie tylko dla ciebie <3 _<3 /
Nie posłuchał mnie, a jego dłonie nadal tkwiły na moich policzkach. Spojrzałam zdenerwowana na Kaspara, tyle, że teraz to on spuścił wzrok. Nie mogłam wydusić z siebie ani słowa. Gardło kompletnie mi się scisnęło. Uniosłam dłonie i złapałam Kaspara za nadgarstki, ciągnąć jego ręce w dół.

Ogłoszenie

#351 2017-02-14 23:58:18

Odp: Wanda Ruth

#352 2017-02-15 00:09:43

Odp: Wanda Ruth

#353 2017-02-15 00:14:35

Odp: Wanda Ruth

#354 2017-02-15 00:18:10

Odp: Wanda Ruth

#355 2017-02-15 00:23:33

Odp: Wanda Ruth

#356 2017-02-15 00:31:29

Odp: Wanda Ruth

#357 2017-02-15 00:36:29

Odp: Wanda Ruth

#358 2017-02-15 00:41:21

Odp: Wanda Ruth

#359 2017-02-15 00:45:00

Odp: Wanda Ruth

#360 2017-02-15 00:48:57

Odp: Wanda Ruth

#361 2017-02-15 01:03:51

Odp: Wanda Ruth

#362 2017-02-19 22:08:38

Odp: Wanda Ruth

#363 2017-02-19 22:14:10

Odp: Wanda Ruth

#364 2017-02-19 22:19:14

Odp: Wanda Ruth

#365 2017-02-19 22:30:01

Odp: Wanda Ruth

#366 2017-02-19 22:44:43

Odp: Wanda Ruth

#367 2017-02-19 22:55:12

Odp: Wanda Ruth

#368 2017-02-19 22:59:49

Odp: Wanda Ruth

#369 2017-02-19 23:03:50

Odp: Wanda Ruth

#370 2017-02-19 23:07:22

Odp: Wanda Ruth

#371 2017-02-19 23:21:22

Odp: Wanda Ruth

#372 2017-02-19 23:25:32

Odp: Wanda Ruth

#373 2017-02-19 23:34:05

Odp: Wanda Ruth

#374 2017-02-19 23:41:58

Odp: Wanda Ruth

#375 2017-02-20 00:09:22

Odp: Wanda Ruth

Stopka