Wanda Ruth

Kaspar Varn · 2016-09-11 12:20:24

Marszczę brwi nie wiedząc co powiedzieć. Co ma Gerard do mnie? Wszystko.
- To, że się urodziłem. - Brawo, Kaspar. Powiedziałeś jej już wszystko czego nie powinna wiedzieć. Czego nikt nie powinien wiedzieć.

Wanda Ruth Holmes · 2016-09-11 12:26:08

Widzę na jego twarzy coś czego nie mogę rozszyfrować. Jak by próbował się ukryć ale nie do końca wiedział gdzie. Niepokoi mnie to.
Nie mam pojęcia co powiedzieć więc pochylam głowę, splątuję palce i kładę je na kolanach.

Kaspar Varn · 2016-09-11 12:33:17

Opuszczam wzrok na palce dziewczyny. Jakby próbowała mi pomóc. Dodać otuchy czy coś. Ale to tak nie działa.
- Wiesz Wando, nie przejmuj się tak tym. - mówię, widząc zachowanie dziewczyny. - Prędzej czy później wszystko się ułoży. Gdzie się podziała twoja optymistyczna strona? - pytam rozbawiony.

Wanda Ruth Holmes · 2016-09-11 12:42:06

- A była jakaś? - pytam, prychając zduszonym śmiechem.

Kaspar Varn · 2016-09-11 12:53:29

Kręcę głową.
- Powiedzmy. - Po chwili wstaję i przypominam sobie, że będę musiał już iść, by cokolwiek znaleźć. Wiem, że jeszcze rana nie jest zszyta, ale już nie krwawi, a to najważniejsze. Chyba.
- Będę się już zbierał, Wando. I nie ma żadnego ale. - Patrzę na nią i z lekkim uśmiechem kręcę przecząco głową. Sięgam po kurtkę.

Wanda Ruth Holmes · 2016-09-11 12:57:13

Wiem, że go nie zatrzymam. Przygryzam wargę.
- Nie wiem czy wracanie do domu to dobra opcja... Może powinieneś jeszcze poczekać? - pytam, podnosząc na niego wzrok.

Kaspar Varn · 2016-09-11 13:08:31

Patrzę na nią, na początku nie rozumiejąc. Czyli się domyśliła sama, nie musiałem jej wszystkiego na nowo tłumaczyć.
- Mam załatwiony nocleg u kumpla. Przenocuje mnie. - kłamię. - Do zobaczenia, Wando. I jeszcze raz dzięki za wszystko. - żegnam się.

Wanda Ruth Holmes · 2016-09-11 13:11:05

Wstaję kiedy drzwi zamykają się za Kasparem. Przyglądam się im przez dłuższą chwilę, po czym znów opadam na kanapę. Mam złe przeczucia... Ale jak niby miałam go zatrzymać?

Kaspar Varn · 2016-10-06 22:30:36

Stanąłem przed drzwiami domu Wandy i zapukałem trzy razy. Będąc w szpitalu, nie znalazłem Wandy. A przecież ona w każdej wolnej chwili tam Przebywała.

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-06 22:36:08

Lewą ręką przekręcam zamek w drzwiach i uchylam drzwi, kiedy widzę w progu Kaspara uśmiecham się.
- Cześć, proszę - mówię otwierając szerzej drzwi. Mam na sobie duży powyciągany sweter, pod którym bez problemu zmieściłam rękę na temblaku, oraz luźne materiałowe spodnie. - Wejdź.

Kaspar Varn · 2016-10-06 22:41:12

Stoję jeszcze przez chwilę w progu, mrużąc oczy, lecz po chwili wchodzę.
- Nie było Cię w szpitalu... - Zaczynam, kiedy to widzę schowaną rękę dziewczyny. - Co ci się stało? - marszcze brwi.

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-06 22:45:17

- W sumie to nic wielkiego. Wywróciłam się i wybiłam sobie bark - kłamię. - Ale już dobrze i za parę dni pewnie wrócę do prac - tłumaczę. - A ty znów w szpitalu? - pytam i uśmiecham się chcąc, zmienić temat. - Co tym razem sobie zrobiłeś?

Kaspar Varn · 2016-10-07 19:48:14

Opieram się o kant ściany i zakładam ramiona na piersi. "Nie próbuj oszukać oszusta."* Przypominam sobie pewne słowa, które idealnie pasują do teraźniejszej sytuacji.
- Gdzie, więc chodziłaś Wando, że sobie wybiłaś bark? Potknęłaś się? - pytam, marszcząc brwi.

* Cytat pochodzi ze "Szklanego Tronu"
XD

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-07 20:43:30

Waham się, chyba za długo.
- Tak, ostatnio jestem strasznie niezdarna - potakuję. Powolnym krokiem ruszam w stronę schodów. - Chcesz coś do picia? W sumie miałam wziąć się do robienia czegoś do jedzenia...

Kaspar Varn · 2016-10-07 20:49:40

Kłamie.
Podążam za dziewczyną powolnym krokiem, obserwując każdy jej ruch. - Powiedzmy, że ci wierzę. - Przechylam głowę na bok.

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-07 20:53:25

W połowie wchodzenia po schodach zatrzymuję się o obracam w stronę Kaspara.
- To, że nie wierzysz to twój problem - burczę, nieco podirytowana i znów się odwracam, pospiesznie wchodząc na górę.

Kaspar Varn · 2016-10-07 20:56:06

Wzruszam ramionami. Ma rację. Nie wierzę jej. I ona doskonale o tym wie.
- Co miałaś zamiar przygotowywać? - pytam jakby od niechcenia. Kiedyś dowiem się, co się na prawdę wydarzyło.

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-07 20:59:04

- To co jeszcze da się zjeść, bo od kilku dni nic nie jadłam, a tym bardziej nie robiłam zakupów. - Przystaję na chwilę czując ukucie bólu w barku, ignoruje je i podchodzę do szafki próbując się nie krzywić. - Nie mam więc pojęcia czy mam coś jadalnego w domu - mówię uśmiechając się krzywo.

Kaspar Varn · 2016-10-07 21:03:42

Coś jest nie tak. Bardzo nie tak.
Podchodzę szybkim krokiem do dziewczyny i przyciskam ją do ściany. Ukrywa coś przede mną. Możliwe, że jest to coś niebezpiecznego. Od kilku dni nie jadła? Zgłupiała?
- Wando, do jasnej , cholery co się dzieje?
Stoję w bezruchu.
- Co się dzieje, Wando? - pytam, będąc w niemałym szoku.

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-07 21:10:01

- Mhm? - mruczę pytająco. Odwracam się i marszczę brwi. - Nic - zaprzeczam dosyć przekonująco. Wzruszam ramionami co okazuje się tak strasznie głupim pomysłem, że mam aż ochotę się roześmiać. Po prawym ramieniu w bardzo szybkim tempie rozchodzi się ból. Po chwili zamienia się w dziwne zdrętwienie. Wzdycham, łapiąc się lewą ręką za ramię. - Cholera - mruczę pod nosem.

Kaspar Varn · 2016-10-07 21:15:48

Ściągam brwi do dołu i szybkim krokiem doskakuję do dziewczyny.
- Siadaj. - rozkazuję, wskazując jej fotel. Sam dochodzę do szafki, z której dziewczyna zawsze wyjmowała leki. Te przeciwbólowe jak i inne. Jednak szafka okazuje się pusta. Mrużę oczy, nie wiedząc co tu się mogło wydarzyć.

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-07 21:19:36

- Bycie lekarzem ma dużo minusów - mówię jedynie, opierając łokieć o kolano, a czoło o dłoń.

Kaspar Varn · 2016-10-07 21:27:22

Kręcę głową, chodząc po pokoju. Pierwszy raz jestem zły na Wandę. Naprawdę.
- Czy ty wiesz, że nie możesz zaniedbywać siebie dla innych? Nie możesz poświęcać się dla nich! - Unoszę trochę głos. - Rozumiem, że potrzebują pomocy, że brakuje środków medycznych, ale oddając wszystko co masz nie pomagasz. Jeśli twój stan się pogorszy, kto pomoże innym? Kto ich uratuje, jak do tej pory ty? Wando, błagam cię, weź się w garść, dziewczyno! - kończę i dopiero po chwili zdaję sobie sprawę, że krzyczę. Poliki mi płoną ze złości, a oczy błyszczą. Łapię se za włosy i zezłoszczony schodzę na dół. Staję przed budynkiem i w przypływie agresji uderzam pięścią o ścianę. Pewna osoba kiedyś mnie uczyła, by złość najlepiej wyładowywać na przedmiotach niż ludziach. Jednak już na to za późno.
Siadam pod drzwiami budynku i czekam. Tylko na co?

Ostatnio edytowany przez Kaspar Varn (2016-10-07 21:30:40)

Wanda Ruth Holmes · 2016-10-07 21:39:39

Zaskoczona siedzę bezruchu w fotelu. Mam wrażenie, że stopy mi skamieniały i nie mogę się przez to ruszyć. Nie wiem ile czasu mija kiedy w końcu jednak udaje mi się jakoś dotrzeć do drzwi.
Pewnie już odszedł - myślę ale i tak je otwieram bo słyszę ten drugi, o wiele cichszy głosik, który mówi, że on jednak został. No i to właśnie on ma rację.
W pieszej chwili wzbiera we mnie złość, że chce mi dyktować co mam robić, a czego nie. Złość jednak mija tak szybko jak tylko się pojawiła. Opieram się o ścianę i powoli się po niej zsuwam aby nie uszkodzić barku. Opadam obok Kaspara, stykając się z nim lewym ramieniem. Patrzę się przed siebie - na szare, wysuszone pole i na ludzi, którzy przez nie przechodzą.

Kaspar Varn · 2016-10-07 21:46:56

Spoglądam cały czas przed siebie. Kątem oka zauważyłem, jak Wanda przyszła i usiadła obok mnie. I co mam jej teraz powiedzieć? Może przeprosić?
- Nie chcesz mi powiedzieć co się stało, okey, rozumiem. Ale to, że zaniedbujesz swoje zdrowie to inna sprawa. - Na kiedy indziej.

Ogłoszenie

#101 2016-09-11 12:20:24

Odp: Wanda Ruth

#102 2016-09-11 12:26:08

Odp: Wanda Ruth

#103 2016-09-11 12:33:17

Odp: Wanda Ruth

#104 2016-09-11 12:42:06

Odp: Wanda Ruth

#105 2016-09-11 12:53:29

Odp: Wanda Ruth

#106 2016-09-11 12:57:13

Odp: Wanda Ruth

#107 2016-09-11 13:08:31

Odp: Wanda Ruth

#108 2016-09-11 13:11:05

Odp: Wanda Ruth

#109 2016-10-06 22:30:36

Odp: Wanda Ruth

#110 2016-10-06 22:36:08

Odp: Wanda Ruth

#111 2016-10-06 22:41:12

Odp: Wanda Ruth

#112 2016-10-06 22:45:17

Odp: Wanda Ruth

#113 2016-10-07 19:48:14

Odp: Wanda Ruth

#114 2016-10-07 20:43:30

Odp: Wanda Ruth

#115 2016-10-07 20:49:40

Odp: Wanda Ruth

#116 2016-10-07 20:53:25

Odp: Wanda Ruth

#117 2016-10-07 20:56:06

Odp: Wanda Ruth

#118 2016-10-07 20:59:04

Odp: Wanda Ruth

#119 2016-10-07 21:03:42

Odp: Wanda Ruth

#120 2016-10-07 21:10:01

Odp: Wanda Ruth

#121 2016-10-07 21:15:48

Odp: Wanda Ruth

#122 2016-10-07 21:19:36

Odp: Wanda Ruth

#123 2016-10-07 21:27:22

Odp: Wanda Ruth

#124 2016-10-07 21:39:39

Odp: Wanda Ruth

#125 2016-10-07 21:46:56

Odp: Wanda Ruth

Stopka