Quentin Moreau

Quentin Moreau · 2016-06-25 15:06:13

Tutaj Quentin przechowuje lek na śmierć.

Wiadomość dodana po 02 min 16 s:
Dotykam strachy, żółtawych fotografii. Drugą ręką bawię się kolczykiem na dolnej wardzę - zawsze tak robię, gdy intensywnie nad czymś myślę.
- Czli nie wiecie gdzie on jest? - podsumowałem zimnym tonem zeznania trzech moich rzekomo najlepszych pracowników. Oni skineli głowami milcząc. Znów spojrzałem na nasze wspólne zdjęcie.
- Odejść - rozkazałem.
Kończyły mi się zapasy, które wtedy mu ukradłem. A kiedy skończy się serum, wśród Sanus zapanuje chaos.
Jedynym rozwiązaniem jest odnalezienie mojego starego "przyjaciela".
- ... Ale nikomu nie mogę powierzyć tego zadania - powiedziałem do siebie na głos.
Przecież taki człowiek nie może pozostać niezauważony wśród Infecto.
Wstałem od biurka i opuściłem gabinet.
Znajdę Cię. Choćbym miał wybić pół miasta...

Quentin Moreau · 2016-12-12 23:01:52

Przeszukiwałem kolejne stosy dokumentów w poszukiwaniu jednego z najstarszych zapisów odnośnie serum. Znalazłem je w szarej teczce i wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że pod nimi leżał nie za gruby notes opisany wykaligrafowanymi literami "Zielnik" oraz inicjały M.D. - Marie Darhk.
Kierowany czystą ciekawością wraz z teczką z dokumentami, zabrałem także ten zielnik. Kiedy już zasiadłem na fotelu i odłożyłem notes na bok, całą swoją uwagę poświęciłem dokumentom. A przynajmniej próbowałem.
Moja ręka sama z siebie lekko muskała opuszkami palców nadniszczą okładkę dziennika. Coraz częściej zdarzało mi się przeskakiwać spojrzeniem z liczb i notatek z eksperymentu na zielnik. Rozmyślałem o nim. Kiedy go dostałem, od kogo...
W końcu ciekawość zwyciężyła.
Złapałem notes i odsunąłem się od biurka oglądając go w dłoniach z dziecięcą ciekawością. W końcu otworzyłem go na pierwszej stronie.
Od razu było widzieć, że oprócz roślin, autorka dziennika traktuje zielnik jak pamiętnik.
"Zebrałam tą trawę gdy wracałam ze szkoły. Josh ma nowego w klasie. Quentin Moreau. Wygląda na miłego."
Prychnąłem na głos z żałością i niesmakiem przewracać kolejne strony. Kolejne wpisy, czasami bardziej lub mniej rozbudowane.
W końcu natrafiłem na kilka zdjęć, które bez trudu rozpoznłem.
Ja, Joseph i Marie, stojący na tle morza, chyba na klifie. Uśmiechnięci, szczęśliwi. Siedziałem na barierce, a Joseph stał obok mnie, podczas gdy Marie opierała się o brata.
Potem kolejne zdjecie. Tym razem to ja trzymający Marie w ramionach nad wodą, a ona uwieczniona w momencie, gdy piszczała, abym jej nie wrzucał do wody.
Kilka kolejnych wpisów, odrobinę się różniły od tamtych. Były pisane szybko, mniej uważnie. Jakby autorka chciała szybko przekazać swoją myśl. Często widziałem tam swoje imię.
Przewtacałem strony coraz szybciej. Kwiaty, rośliny i wpisy dziewczyny. Wszystko przywoływało wspomnienia.
Trafiłem w końcu na to feralne zdjęcie. Do dziś nie wiem kto je nam zrobił, ale było jednym z najlepszych zdjęć jakie w życiu widziałem.
Ja z Marie, oparci o drzewo w parku i całujący się w jego cieniu.
Na moment wytrzymałem oddech, a potem zacząłem czytać ostatnią stronę ów zielnika.
"Tin Tin,
Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin! Daje Ci ten zielnik nie bez powodu. Włożyłam w niego całe swoje serce, a teraz daję go tobie - tak jak oddałam ci serce. Uważaj na niego, w środku jest kilka zdjęć.
Na zawsze Cię kocham,
Twoja Marie"

Abraham · 2017-02-16 12:56:55

Pokornie szedłem za strażnikiem, który złapał mnie przy murze. Azrael miał rację... Ścisnąłem mocniej w dłoni niedokończoną łódkę z kawałka kory. Cały się trzęsłem ze strachu. Stanęliśmy przed wielkim domem, a strażnik wcisnął dzwonek. Czekaliśmy...

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:04:09

Jasna cholera, co znowu?! Patrzę na ekran z kamery i widzę strażnika. "Uciekinier" mówi, a ja wywracam oczami. Mówiłam by już ich nie przyprowadzać. Chyba musi to być coś poważnego...
- Wejść... - mówię otwierając drzwi, ale zaraz się waham. Jaki... on... to jeszcze dziecko i...
- Albo nie... zostaw go mnie - mówię i czekam, aż ochroniarz odejdzie. Idę do swojego gabinetu na ołowianych nogach.
Ten... dzieciak...

Abraham · 2017-02-16 13:07:58

Niepewnie poszedłem za mężczyzną. Był wysoki i blady, jakby zobaczył ducha. Idąc rozglądałem się po domu. Tu też było wszystkiego dużo i przez to ciasno... Nie lubiłem takich domów, w korych nie dalo się oddychać przez te wszystkie rzeczy... Wolałem te mieszkania na Przedmieściach, gdzie było dużo miejsca do zabawy

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:13:55

Stanąłem w swoim gabinecie i musiałem się oprzeć o blat biurka.
Odwróciłem się i spojrzałem mu w oczy. Przestałem oddychać. Te oczy... Tak podobne do oczu... Marie...
- Kocham Cię Tin Tin - powiedziała z czułością dotykając mojego policzka. - Tak bardzo Cię kocham....
A teraz patrzę w oczy tak identyczne...

Abraham · 2017-02-16 13:16:41

- Wszystko z panem w porządku? - zapytałem, przyglądając mu się. Dziwnie wyglądał, jakby naprawdę zobaczył ducha.

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:22:13

Co to jest? Co... czułem? Wspomnienia zalewały mnie...wspomnienie Marie, naszej nocy, jej ciąży... jej śmierci...
- Kim jesteś - zapytałem zimno.

Abraham · 2017-02-16 13:25:26

- Mam na imię Abraham. A pan? - nadal tak dziwnie się na mnie patrzył. Jakbym to ja był duchem. Wyjąłem okulary z kieszeni i założyłem na nos. Spojrzałem na swoją pierś i zacząłem liczyć żebra. Nawet nie musiałem ich dotykać, żeby wiedzieć, że tam są. Taki byłem chudy. Kiedy skończyłem, podstawiłem dłoń pod światło żeby sprawdzić, czy nie jest przezroczysta. Nie była. Nie byłem duchem. To czemu ten pan patrzył się na mnie, jakbym był?

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:33:52

- Nie istotne... Gdzie twoi rodzice? - pytam. Nie. Nie możliwe, to coś... nie, niemożliwe.

Abraham · 2017-02-16 13:34:56

- Mama nie żyje, a tata gdzieś się zapodział. - zdjąłem okulary i razem z niedokończonym stateczkiem schowałem do kieszeni

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:38:12

- Zapodział... powiedz imiona dziadków, kogokolwiek - powiedziałem ostrzej niż zamierzałem.

Abraham · 2017-02-16 13:39:23

Zmarszczyłem brwi - Hm... Mój wujek Josh, ale on też gdzieś się zapodział

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:46:31

Joseph... Joseph... Niemożliwe... Ale... jakkolwiek by mnie nienawidził... powiedział by mi...
- Powiedz... masz jakąś pamiątkę? - zapytałem już tracąc siły.

Abraham · 2017-02-16 13:49:28

Uśmiechnąłem się szeroko - Mam! - sięgnąłem do karku i rozpiąłem łańcuszek z obrączką. Niepewnie podszedłem i położyłem ją na biurku. Potem cofnąłem się blisko drzwi, jakbym musiał uciekać...

Quentin Moreau · 2017-02-16 13:56:43

Nie... nie nie nie nie...
- Dałem... tą obrączkę... Mojej żonie... - szepnąłem. Spojrzałem na Abrahama. - Jesteś synem Marie Darhk...

Abraham · 2017-02-16 13:57:46

Przekrzywiłem głowę - No tak, to była moja mama. Ale już mówiłem, że nie żyje. - przyjżałem mu się uważnie

Quentin Moreau · 2017-02-16 14:04:46

Zdjąłem obrączkę z palca i wyciągnąłem w stronę chłopca.
- By-byłem... Mężem Marie... A Ty... Jesteś... - zaciąłem się. Powinien nie żyć. Umarł tak dawno...
Joseph. Joseph i serum... Nie podziało na Marie, ale na dziecko...
- Jesteś moim synem Abraham...

Abraham · 2017-02-16 14:07:33

Zamarłem. To możliwe...? Nie wiedziałem, co miałem ze sobą zrobić... Przez chwilę stałem jak słup soli, a później obszedłem biurko i przytuliłem mężczyznę. - Szukałem cię...

Quentin Moreau · 2017-02-16 14:12:02

Wstrzymałem oddech i po raz pierwszy, gdy ktoś mnie dotknął, nie pomyślałem "gdzie jest broń".
- Ty... nie żyłeś. Widziałem waszą śmierć... A teraz... - mnie przytulasz?! - Jak mogłeś mnie... szukać?

Abraham · 2017-02-16 14:14:08

- Drozd mi powiedział, że potrzebujesz mojej pomocy i muszę Cię znaleźć... - odsunąłem się kilka kroków i zabrałem obrączkę zna biurka. Zapiąłem łańcuszek z powrotem na szyi.

Quentin Moreau · 2017-02-16 14:15:19

- Drozd...? - zapytałem. Powiedział mu to jakiś ptaszek?

Abraham · 2017-02-16 14:16:26

Skinąłem głową - Też się zdziwiłem, że mówi. Ale mądrze mówił i był bardzo miły. Stwierdziłem, że nie zaszkodzi mi mu uwierzyć... - wbiłem wzrok w swoje buty

Quentin Moreau · 2017-02-16 14:20:06

- I... kazał ci, mnie znaleźć...? - Znam to miasto nie od dziś i już dziwniejsze zwierzęta gadały, ale... - Czemu? - lepiej by było, jakbym mnie nie szukał.

Abraham · 2017-02-16 14:20:55

- Powiedział, że potrzebujesz mojej pomocy... - wzruszyłem ramionami

Ogłoszenie

#1 2016-06-25 15:06:13

Quentin Moreau

#2 2016-12-12 23:01:52

Odp: Quentin Moreau

#3 2017-02-16 12:56:55

Odp: Quentin Moreau

#4 2017-02-16 13:04:09

Odp: Quentin Moreau

#5 2017-02-16 13:07:58

Odp: Quentin Moreau

#6 2017-02-16 13:13:55

Odp: Quentin Moreau

#7 2017-02-16 13:16:41

Odp: Quentin Moreau

#8 2017-02-16 13:22:13

Odp: Quentin Moreau

#9 2017-02-16 13:25:26

Odp: Quentin Moreau

#10 2017-02-16 13:33:52

Odp: Quentin Moreau

#11 2017-02-16 13:34:56

Odp: Quentin Moreau

#12 2017-02-16 13:38:12

Odp: Quentin Moreau

#13 2017-02-16 13:39:23

Odp: Quentin Moreau

#14 2017-02-16 13:46:31

Odp: Quentin Moreau

#15 2017-02-16 13:49:28

Odp: Quentin Moreau

#16 2017-02-16 13:56:43

Odp: Quentin Moreau

#17 2017-02-16 13:57:46

Odp: Quentin Moreau

#18 2017-02-16 14:04:46

Odp: Quentin Moreau

#19 2017-02-16 14:07:33

Odp: Quentin Moreau

#20 2017-02-16 14:12:02

Odp: Quentin Moreau

#21 2017-02-16 14:14:08

Odp: Quentin Moreau

#22 2017-02-16 14:15:19

Odp: Quentin Moreau

#23 2017-02-16 14:16:26

Odp: Quentin Moreau

#24 2017-02-16 14:20:06

Odp: Quentin Moreau

#25 2017-02-16 14:20:55

Odp: Quentin Moreau

Stopka